ua

ua

Wednesday, October 16, 2013

Μοναχικά Κορίτσια / Κώστας και Βάσω Delirium


Μοναχικά κορίτσια με κορμιά τεντωμένα σαν παλλόμενες χορδές
στην αυγή του έρωτα ,
Προσμένοντας το γλυκό της νιότης σας φιλί
στο σφιγγαλιάλιασμα από τα φύκια ,
Ζηγιάστε με τα κύματα τα δάκρυά σας ,
κάντε πνοή τον φλοίσβο της νεαρής αμμουδιάς ,
Γίνετε ένα με τις ώρες της μοναξιάς .


Πάνω στο βράχο , Ονειρα !
Κάτω οι τρικυμίες , λόγια που ροκανίζονται .
Αγάπες ! Θυσίες !

Αλλόγιστα κορίτσια του Ερωτα , φτερά στη χαραυγή σας .
Μα ...
Ποιό κρεβάτι έγειρε , της ηδονής ,
ν'αφουγκραστεί την κραυγή σας ;



Αστεία τόλμη πολεμά το θάρρος της ματιάς σας
Γευθηκατε αμαρτωλούς οργασμούς στην επανάσταση της γενιάς σας .

Αντιφατικός όρος είναι ο Ερωτας .
Πότε Δυστυχίες μας χαρίζει , πότε Ευτυχίες .
Καλύπτει όμως ,
την ανθολογία από τα περισσότερα χρόνια μας .


Κορίτσια !

Στης απόγνωσης τα σύννορα γατζωμένα
στου κορμιού την υγρασία παραδομένα
στης νύχτας το σκοτάδι χαμένα
στης μέθης το ρυθμό προδομένα .

Κορίτσια !

Γεννημένα γιά έρωτα , που ο έρωτας συνθλίβει
γεμάτα σπέρμα γέννησης , που ο τοκετός τα θλίβει .


Κορίτσια !

Ενα λουλούδι . Κυκλάμινο . Στο φθινοπωρινό δάσος .
Σα χρώμα !
Μαβύ ! Βιολετί ! Μωβ !
Η πρώτη βροχή που θρέφει .



Κι αρχίζουν τα πράσσινα φύλλα να σκιρτούν στην ομορφιά του δάσους
σφίγγουν τα πρώτα κλόνια σας , πυκνοί βλαστοί του δέους .

Το κορμί γέρνει στο πάθος και η αναπνοή στην ταχύτητα .
Οτι Ζει γεύτεται τη δημιουργία στην έκσταση της πρώτης ημέρας .
Χαμόγελα από άρωμα θηλυκό απλώνονται
πάνω στη γλάστρα του βασιλικού
σπέρνοντας το ζευγάρωμα με το αρσενικό .



Κορίτσια !

Κι εσείς σα τη ΓΗ
πασχίσατε τα παιδιά σας να γεννήσετε .

Δίπλα στην εκκλησία , ο Ερωτας πενθεί το νυφικό της παντριάς σας .

Μοναχικά κορίτσια της θάλασσας
κάντε Ναό την ερημική παραλία της Μοναξιάς .
Προσευχηθείτε στο άρωμα του γαλάζιου
σκαρφαλώστε στα διαμάντια του λογισμού
και μη σκεφθείτε πόσο αυστηρές είναι οι κατακόμβες της συνουσίας



Μην εξηγήσετε τις εντολές που γατζώνουν στην ευφορία του Ερωτα .

Τι διάβολο συμβαίνει ;
Τώρα που όλοι εκπληρώνουν τον προορισμό του βίαιου χαμού τους ;

Εχουν καρδιά τα Κορίτσια !
Καρδιά αληθινή !
Υπεύθηνη γιά τις κρεμασμένες συμβουλές
που τα προηγούμενα βράδια έφεραν .

Κορίτσια !

Μέσα σ'ένα θάλαμο υγρής αναστάτωσης από φωνές μοιχείας
στη γκιλοτίνα του οργασμού ζούνε .
Σα λουλούδια ντροπιασμένα από το Θάνατο
αναπνέουν μέσα στο βάζο της διακόσμησής μας
σκορπώντας Ζωή στο γύρω χώρο και τον ομορφαίνουν .


Καίγεται ;

Η Ζωή ;
Ο χρόνος ;
Οι λέξεις ;
Ο πόνος ;
Οι τάξεις ;
Ο μύθος ;
Τι θα διατάξεις ;
Ο Φόνος ;


Μοναχικά Κορίτσια
Τέλειωσε !!!

...Και η Ζωή σέρνεται στα τέσσερα
Σαν ερπετό !
Καταραμένο ΟΝ !!!

Στίχοι  Κώστας  ,  Σχέδια Βάσω Delirium

2 comments:

  1. μην τα ξαναλεμε,ξερεις ποσο αγαπω τη δουλεια σου!
    με τιμαει και με χαροποιει πολυ που ειναι τα σκιτσακια μου υπευθυνα για ενα ακομα ποιημα σου!!!
    σε ευχαριστω!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Βάσω μου η εκτίμηση είναι αμοιβαία και το ξέρεις καλά.Ευχαριστώ κι εγώ.

      Delete